Her şey o ahenkte saklı sanırım…. Doğanın bizim ruhumuza pek de yansımayan bir ahenki var mesela… İçine doğduğu tabiatı …
Konuları bilenler, bilmeyenler, muhalifler, militanlar, yandaşlar, bilgisayarı olanlar , herkes, hepimiz yazıyoruz… Uzunca bir süredir üstelik. Ben bir …
“Acının usta, insanın çırak” olduğunu söyleyen şaire hep inandım ben. Acı usta, bizler çırağız… Ama acı hep acı, hep usta olmasına rağmen, bizler çıraklar hep kötü çıkıyor, ustadan neredeyse hiçbir şey öğrenmiyoruz… İnsanlar bir türlü acılardan bir bilgelik, bir ustalık çıkaramıyor sanki… Ne tuhaf değil mi, acılarla bile yontulamıyoruz. *** O yüzden mi acaba başkalarının acılarına, başkalarının fikirlerince, başkalarının mutluluklarına tepkiliyiz, acının çırağı olamadığımız için mi? Kendi kişisel hayatlarımızda içinden geçtiğimiz acıları usta kabul edebilsek, yine aynı insanlar mı olurduk, merak ediyorum… Olmamız mümkün değildi sanırım, öyle değil mi? Acıların ustalığından geçen, çırak olmanın hakkını bütünüyle veren biri, en azından başkalarının acılarına saygı duymasını bilir. …
Geçen gün güneş yaramaz bir çocuk gibi dolanıyordu penceremin önünde. Beni baharın geldiğine iyice inandırmak, sıcaklığıyla bu ülkede bile …
Size olur mu? Ben genelde bahar ve yaz başlarında bir değişirim, değişmek isterim, acı çekerim, dönüşürüm ve her şeye …
Herkesin bir yeteneği, herkesin diğerlerine benzemeyen farklı bir yönü, pırıltılı bir parçası olduğuna inanlardanım ben. Siz hayatınız içinde onu …
Dünyada gördüğümüz her kavga, güce sahip olmak için… Her kavga, ‘ben öldüreceğim, ben ezeceğim, ezme hakkına ben sahip olacağım’ …
“Gençlerin birlikte olmasını yasaklamak istiyorlar…” dedi büyük bir kızgınlıkla, hemen yanında duran arkadaşı da bir başkasını taklit eden ses tonu …
Sanırım Oscar töreni yaklaşırken seyredilmesi gereken tüm filmleri seyrettim… Ve hepsinde ortak tek bir sey gördüm, inandığın şey için …
Benim çocukluğum gazetelerde, gazetecilerin arasında geçti…Çocukluk hayallerimin münzevi kralları romancılardı her zaman ama yiğit şövalyeleri de gazetecilerdi… Daktilo tıkırtıları, …
Zaman zaman dokunduğum bir şeyin, sadece benim hatırladığım bir geçmişle canlanmasına bayılırım… O yüzden bazı akşamlar sandıkları, kutuları, çekmeceleri …
Bu aralar hayat sanki her gün bizdeki o mutluluk eksiğini tamamlamak ister gibi doğuyor… Kendi ışığıyla büyüyen sabah, kendi …
Ölüm, sarsıyor hayatı… Yaşamaya devam edenleri… Her ölüm değil tabii… Güneydoğu’da ölenler bizim buralardaki insanları pek ilgilendirmiyor mesela… …
Burada sanki hayat hiç değişmiyor. Kahramanlarının hep “aynı günü” yaşadığı o ünlü filmdeki gibi, biz de hep aynı günün …
Hayat ne kadar hızlı değişirse değişsin hiç değişmeyen şeyler de var. Ölüm, zaman, mekan gibi… Hep aynı yuvarlak …
Pazar günü kendimizi Pazar gününün o bilindik, aldırmaz, belki bazen biraz insanın içini burkan ama genellikle huzurla bereber ortaya …
Sakin bir hayatım var benim… Hayaller kuruyorum, hayallerime inanıyorum…. Kalabalıklara karışmayan, kendi kalabalığını kendi başına yaratan biriyim ben… …
Bir toplum çürümeye başlayınca insan ilişkilerinde de çürüme başlıyor… Belki de o yüzden bütün sorunlar zaten… …
Hayatı, insanı, doğayı, tanrıyı o kadar merak etmememize rağmen hala herkesin kabul edebileceği ortak bir tanım keşfedemedik biz, öyle değil …
Size bu sefer gerçekten ilginç bir hikaye anlatacağım, bakalım bilmeceyi siz çözebilecek misiniz? Geçtiğimiz yaz, gazetedeki ve hayattaki her …
‘Aşk bedensiz mi gerçekten’ yazıma çok çok severek okuduğum mailler aldım… Aslında çok da sevindim aşk hala içimizi kıpırtıdan …
Harika bir cümle duydum bir arkadaşımdan geçen gece, Şems ile Mevlana’dan bahsederken “sen aşık olduğunda kendinin önemini unutursun, sadece karşındaki …
Bu aralar bunu düşünüp duruyorum… Hayatlarımızı istediğimiz gibi yaşayabiliyor muyuz? Yaşayamıyorsak, ki bence yaşayamıyoruz, neden yaşayamıyoruz? Bazen de …
